
მოდერნიზმი და რკინის კარი
თანამედროვე სამყარომ ადამიანებს მრავალი სიკეთესთან ერთად სხვადასხვა პრობლემაც მოუტანა, რომლის საწყისი შიშია.
ახლა როგორც ძველ დროში, ადამიანები შეიძლება ყოველდღე ომში არ არიან და იმის საშიშროებაა, რომ საღამოს რომელიმე მტაცებლის კერძი აღმოჩნდება, მაგრამ ზოგ ადამიანს ამოუხსნელი შიში აქვს რომელიც ყოველთვის მის გვერდით არის. მარტოობა, ადამიანის ყველაზე დიდი ტანჯვაა, რომელიც ტექნოლოგიის განვიტარებამ და მსოფლიო მოსახლეობის ზრდამ გამოიწვია.
ძველ დროში ხალხი ცხოვრობდა კომუნებში ან მცირე დასახლებებიში, როგორიცაა სოფელი, რაც სიმშვიდის და დაცულობის განცდას ქმნიდა. ნებისმიერ შემთხვევაში ადამიანმა იცოდა, რომ მასთან ხალხი იყო და მათ შეეძლოთ მისი დაცვა საჭიროების დროს. პიროვნების განცალკევება მისი ოჯახისგან, საზოგადოებისგან და ქალაქიდანაც კი განათლებისა თუ სხვა მიზეზების გამო, აიძულა ადამიანი ძალიან მარტოსულად და უმწეოდ იგრძნოს თავი.
ამან შიშის შეგრძნება მოიტანა. ჩვეულებრივი მოვლენა გახდა, რომ პირმა იგრძნოს დაუცველობა არა მხოლოდ გარე სამყაროს წინაშე, არამედ მის გვერდით მდებარე სახლთანაც.
ეს პროცესი საინტერესოა ათასობით წლის ცხოვრების თავგადასავალში, რომელიც ძალიან მოკლე დროში განხორციელდა.
ამ პერიოდში, ადამიანმა პირველად დაიწყო ზრუნვა საცხოვრებელი ფართის დაცვაზე; მან შექმნა შესაძლებლობები, რომლითაც მას შეუძლია უსაფრთხოდ იგრძნოს თავი, სანამ ის განიხილავს სიტუაციას და მის ეკონომიკურ შესაძლებლობებს.
სტრუქტურა, სადაც სახლი არის განთავსებული, გახდა პიროვნების მთელი სამყარო და ამან ადამიანს თავი აგრძნობინა დაცულად.
რკინის კარი გახდა დღევანდელი ხალხის ერთ -ერთი ყველაზე დიდი საჭიროება, როგორც ფიზიკურად, ასევე ფსიქოლოგიურად. ეს მას სიმშვიდეს აძლევს, რომ უზრუნველყოს კარის სიძლიერე და, შესაბამისად უცხო პირი ვერ ჩაერიოს მის პირად ცხოვრებაში და სამყაროში. ის თავს უსაფრთხოდ გრძნობს და თავისუფლდება შიშის განცდისგან, რომელიც ადამიანის ერთ -ერთი ყველაზე დიდი პრობლემაა.